yağmurlar yol etti seni gözyaşlarıma.sarp kayalara çarpar gibi düştüm senden her ayrı kalışımda .baharı bekleyen kardelenlerin yaza kalan sevinçleri gibi hem umutlu ....
hem hüzünlü sevinçlerim.
senden sonra içimde kalansız bölünen bir ben varken,hasrete ektiğim umutlar içimde kalan sancıların küsüratlarıyla boğuşacak.bana sunduğun o saf ,anlatılmaz çocuk bakışların yazdıklarıma nokta koymayı geciktiriyor.benim seçmiş olduğum yol anlaşılmaz gelsede sana ....bir arşa ulaşmak gibi seni sevmek. baharı bile güneşe hasret bırakan bulutlu bakışların gün gelsin hasret yağmurlarını kor misali kalbimin üzerine akıtsın.çıkan sesin acısı kadar yangınım sana.
seni yazmak seni yaşamaktan çok zor.bunlar aklımdan geçen küçük bir anın düşünceleri.ve gün kavramının sonsuz zamanını düşün ve düşündüklerimi sana anlatamadığım için küs bana.
bakışlarında çiçekler açtıran yarim.gamzenin üzerine düşen titreyen parmaklarım,sana kıyamadığımın ve sensizlikten felç olacakmış gibi titreyen parmaklarım ne zaman saçının kıvrımlarına takılsa hiç çıkmayacakmışcasına savaş eder.
benim sana olan savaşım ruhunun en son kalesini alıncaya kadar devam edecektir.sarhoşluğuna bürünen ruhum yazdıkça; bu gönül suyunu sana doğru verecektir
sen de şefkati gördüm ben.gözlerini kısıp her bakışında yazmak istediğim ve söyleyeceğim o kadar çok şey vardı ki...
önünde heyecandan eriyiverdim.
seninle hayat çok güzel bulut bakışlım.bırak yağmurlarını dizlerinde ıslanayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder