kötü havaların ardından güneş doğar derlerdi inanmazdım, gülümser geçerdim. haklılarmış, her gecenin sabahı, hatta kışın bile yazı varmış. .
insan özlemekten de yorgun düşermiş- öğrendim Aşkından yüreğindeki ateşten yerinde duramazmış. çıkıp haykırmak istermiş sevdasını uluorta.
görmezmiş gözleri, sevdiğinin gözlerinden başkasını- konuşmak bile istemezmiş O'nden başkasıyla. nasıl da hızlı atıverirmiş kalbi aklına aşkı geldiğinde. .
ne güzel şeymiş şu aşk. . ne tatlı bir hismiş, şu aciz ruhtaki. . anlamıymış insanın nefes alma sebebinin..
gözlerinin ta içi gülermiş her sevdam dendiğinde. . dalıp gidermiş uzaklara, öylece düşünürmüş O'nu, yaşarmış içten içe. .
Fırtınalar koparmış yüreğinde- içindeki aşk sevgilinin özlemiyle iyice perçinlenmiş ruhunu sarmaya başlamıştı. .
yaşadığı en büyük aşk, Allah'ın bahşettiği en büyük sevgiydi bu. Yeni doğan bir bebeğin masumLuğuyLa, son bir güçLe - bir kez daha haykırdı
SENİ SEVİYORUM diye..
Sezen Sertkaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder