Şimdi varsın ya yüreğim, hayaline gerek yok mutluluğun...Şimdi varsın ya yüreğim, acısı yok gidişlerin...
Sensin gözlerimdeki umut…Sen var olduğun için, yarınım böylesine ‘mutlu’…Oysa, varlığına rağmen gidecekmişsin gibi kuytular…Anla ki ; olsan da olmasan da şimdi ‘umutlu’ zaman…
Gülüyorsam olur olmaz, sensin sebebim…Ve ağlıyorsam zamanlı zamansız her tını da, bil ki yine sebebim sensin !
Biliyorum,
Aşk’a tutkunsan, ‘benim’ sebebin…
Ve yine biliyorum ki;
‘Sen’ misali bir ‘ben’ yok içinde…
Bildiklerim, kendimde sakladıklarım…Hissettiklerim, senden yana çaresizliğim…
Kendimden giderim de senden gidemem ‘ben’…
Böylesine bir sevgiyim, kendi içimde…
Varsan bende varım…Ve yoksan, yine ben varım…Biraz eksik, biraz yarım(ım)…
Anlamasan da beni…
Bilmesen de beni, ‘sen’ gibi…
Seviyorum Seni !
Sende ‘var olmak’ misali…
Ve sende ‘yok olmak’ misali…
Zira,
Tamamlanmamış bir besteyim içinde…
Ve belki de;
Anlamsız bir dokunuşum yüreğinde...
Yine de ben sana tabiyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder